Bonum integritas corporis: misera debilitas.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae est igitur causa istarum angustiarum? Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum; Bork Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis; Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Duo Reges: constructio interrete. Ita prorsus, inquam; Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Quid affers, cur Thorius, cur Caius Postumius, cur omnium horum magister, Orata, non iucundissime vixerit? Hoc non est positum in nostra actione.

Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. His enim rebus detractis negat se reperire in asotorum vita quod reprehendat. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Quid enim possumus hoc agere divinius? Gloriosa ostentatio in constituendo summo bono. Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.

Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Sed plane dicit quod intellegit. Cur id non ita fit? Refert tamen, quo modo. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Facete M. Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Utram tandem linguam nescio?

Ergo, inquit, tibi Q.
Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis.

Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius.

Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem,
Hieronymum, quem iam cur Peripateticum appellem nescio.

Tum ille: Ain tandem?

Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum.
Placet igitur tibi, Cato, cum res sumpseris non concessas, ex illis efficere, quod velis?

Bork: Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?
Bork: Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere.
Falli igitur possumus.: Vidit Homerus probari fabulam non posse, si cantiunculis tantus irretitus vir teneretur;
Bork: Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum.
Quid me istud rogas?: Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius?